Adem elmasıNiks’in özgürlük anıtısın. Uçan bir güvercinin kanatlarının arasındadır, ellerinin izi. Gök olabildiğince sen Toprak olabildigimce ben Sularında gezen balıkçının gözlerindeyim. Tekne ki vira bismillah diye Posedion’un nefesinde. Boğaz’ım bile işgalinden nasiplenir. Çocukken gizli saklı dondurmanın vebasını taşır, yokluğun. Düğümlenir, sürükleyeşine. Âdem elması bile k’okunun tutsakligindayken Hangi tanrı azleder beni, senden? Eva’nin mühürlü lebisidir adın. Acır, azezel ahalisi. Ne kadar firar etsem de k’okun çingenenin raksiyla gelir. G/özün değer g/özüme Yusuf’un d/ipsiz kuyularinda. Züleyha yüzsüzlüğüm Medusa’nın saçlarında dolanır. Her bir yılan ki tuzluğumdan pay alıp c’anım’ın çekirdeğini kırar. gordion / gül özkan 23/04/2016 |