Beyaz Yelkenler
Yelkenleri beyaz gemiler bırakmıştık içimizdeki denize,
Turkuazdı şarkımız.. Güneş gözlerinden sökülürdü Rüzgarı da tel tel saçlarımdan toplardık.. O yüzden dokunamazdın saçlarıma, Bende gözlerine bakamazdım.. Bakışırken kelebekler uçuşur birlikte mehtap olurduk.. Dalgalar bize sevda besteler, ince bir meltem alıp götürürdü kahkahalarımızı.. Ne yakışırdı bize masal olmak! Sonra beni fırtınalara atıp giderken, gökyüzü isyanın gri renginde boğdu beni Yırtıldı beyaz yelkenler ve süzülen gemiler teker teker, acımasızca İçimin derinliklerine battı.. . ✒T.Y. |
birbirine bağlı ve sonu olan güzel bir anlatım
takibe alındınız sevgili şair...
sevgi ve dua ile ..