renklerine sürgün tüm denizlerin rüzgar sesiydim bir zamanlar
soluksuz tüm çığlıklarımda albatros düşümü
derinliğimde özgür ruhlu tuzlu bir nefestim seyir defterime...





dipsiz tüm uçurumlarla beslenen korkuyum bu aralar


neden diye gelmeyin üzerime
çekin ellerinizi hiçliğimden
ben bilmem
bilemem ruhum çarmıha gerilmişken



mürekkebi dağılmış her gecenin sabahı
ve tüm düşlerimin faili belli enkazıyım sessizce



aklım harabe
dilimde tüm harfler tutsak
dökülmüş kerpiç bir duvarım inceden
bakışlarım yerle bir sevişmelerim gibi



parmak uçlarımda çocukluğum ağır yaralı
içimdeki tüm boşluklarda adım adım sarmaşıklar
ellerimde rüzgarsız kelebek tozları
dudağımda küskün bir şiir

.
.

filizlendikçe uykularım
karanlık içer oldum gözlerindeki gecelerden



sokaklar giydim sen diye üzerime
yağmurlar içtim sen diye şerefine
sen diye tüm şehirlerden hatta kendimden bile geçtim
ama sırf senden geçemedim



sevmekti adın sayfalar dolusu

tektin
ve sonsuza dektin...








ilhanaşıcınisanikibinonaltı