DünyaBugün Sükuta dalmış bir ırmak gibi önünde diz çöküyorum tabiatın ve dengesini yitirmekten korkmayan bir ip cambazı gibi yaşamın o ince ipinde usulca bir gidip bir geliyorum Bu; Eteklerine sarıldığım bir ormanın kuytusu belli ki. Dünya duvarlara yaslanıp ağlayan bir çocuğun vakur başı omuzunda taşıdığı yükün ağırlığıyla belki de bungun yürekli bir adamın ayrılığa direnmeye çalışmasıdır Dünya bu hep tümseğe çıkan yol öğretti umudu ve aynı zamanda umutsuzluğu Ama inanıyorum sonunda Evindeyim, bir, İç sıkıntısına karşı koymak için. |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır ve Dua İle...