Kalp kalesi içinde o cevheri koruyan
İbâdetler îmanın, en güzel bir sûrudur.
Bin dört yüz yıldan beri bir harfi değişmeyen
Kur’an öyle kitap ki noksanlıktan berîdir.

Akıllıysa bir insan elbette boşa yelmez
Uyar Hakk’ın emrine hükmüne karşı gelmez
İşlevin bilse bile, künhünü kimse bilmez
Zekâ kafa içinde Allah’ın bir nûrudur.

Şifâ diye sundular bize zehirli hapı
Bizi kesen baltanın yine bizdendir sapı
Sen nefsine uyarak şeytana açma kapı
Küfür, isyan ve günah… Bunlar beynin urudur.

Kuru lafa bakılmaz nasıldır onun işi?
Hepimizin aslı bir, bir erkekle bir dişi
“Râinâ”… Diyor ise; “Belhum adal”sa kişi(*)
Kim ki çobana tabi; o her zaman sürüdür.

Dünyada ne yapmışsa ukbâda onu bulur
Kim küfre düşmüş ise, orda burnundan solur
Allah’ın "KÜN" emriyle olmazlar “OLUR” olur
Anzar balını yapan; çelimsiz bir arıdır...

14/04/’16
Hanifi KARA

(*) Bakara Sûresi: 2/104 “Râinâ -Bizi güt-” demeyin... (sürüleşmeyin)
Â’râf Sûresi: 7/179 Bunlar hayvanlar gibidir, hatta daha da aşağılıktırlar.
Şahıslara değil de kurallara tabii olunmalı ki hayatiyet devam etsin…