Bahar bana çok uzak yaşamak için kovalıyorum
Sonbahar gölge gibi yakamı bırakmıyor
Hazan da yaz mevsimi kavuruyor
Yüreğimin en ücra köşesini
Kış zaten dondurmuş düşüncelere dalmış beynimi…

Dalga dalga hüzün esiyor kırılmış dallarımda
Mutluluk tutunacak bir çare, bir dal arıyor.
Siyaha dönüyor aniden masmavi gökyüzü
Kara bulutlar durmadan yer değiştiriyor
Fırtına ha koptu kopacak…

Boşaltacak gözyaşlarını şuursuzca yağmur bulutları
Sağanak sağanak yağacak üzerime
Temizleyecek günahlarımı tepeden tırnağa bedenimden
Sorgulayacak vicdanımın sesi
Ensemde hissedeceğim pişmanlıklarımın soğuk nefesini…

Uykular haram olmuş helalleşemiyorum geçmişimle
Unutulmuyor senli kırık hatıralar
Geleceğin düşlerini yeniden kurup ufka yelken açamıyor
Hayal bile kuramıyorum
Ödünç verilen hayatı özlemlerinle taksit taksit yaşıyorum…

Ağlamak istiyorum oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi
Fırtınaya yakalanmış balıkçı teknesiyim
Battıkça batıyorum
Bir liman arıyorum sığınacak
Hüzün kaplamış yüzümün haritası bozuk şimdilerde
Dinlediğim yalnızlık senfonisi eşliğinde
Düşünceler hapsinde idamını bekliyorum
Yalnızlık kafesinde…

Ayşe ORTAN
07.04.2016

Mustafa KARAAHMETOĞLU’na sonsuz teşekkürler…