o dağın şahikası
Sırtımızda aşkın küfesi
Laf edenler ayaküstü Boyna elem dolanmışken Urganı çekiyor her hatıra Güz yaramazı nisan avaresi Gözyaşıyla ıslanmışken Dağın şahikası erken tüttü Kapılmış gitmişiz bir ıtıra Duvarın tek çerçevesi Sevda nasıl neden küstü Düşeceksin nerdeyse son satıra Dökük sıvalının eski küpesi İçinde taze bir resim ki yüz üstü Mevla’m olmadı bu sene yatıra Şimdi bulur mevsim türküsü Ruhumu kanata kanata |