AYRAÇ
Gece martı nisana bağlıyordu
İyi insanların yaşamı nakış gibi işlediği yerlerde Güneş doğarken Kötü insanların sokaklarında fink attığı şehirde Sonu olmayan sevdasını acımasızca yazlar ayırıyordu Soğuklar elveda ediyordu yeşilin tonlarında İçine kızıl bir ateş düşüyordu yakıp yırtarcasına Usulca çöküyordu kaldırımın kenarına Gözlerinde kaybolmaya mahkum olan Gökkuşağını kara bulutların içine bırakıp Renksiz yağmurların hüznüyle ağlıyordu O renkler O ahenk O solgunluk Uzakdı ilkbahara Halbuki o mazideki taze rengarenk Çocuksu neşesini yitirmemiş Aşk kokan günlerle dolu Eski baharlar yüreğini dağlıyordu AYHAN SARI |
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...