Ve her sabah dağılırken
Uykulu gözleri işçilerin,
şehrin sokaklarına...
Tıklım tıklım doluyken otobüsler ve durakları...
Uykudan yeni uyanmış kırıklarıyla umutların,
Bir köşebaşında bir durağın,
Her sabah
Bir kadin
Elinin hamuruyla karisiyor umut işine...
Elinin emeğiyle sattığı hamur işiyle..
Bağırıyor sessiz sedasız
Çığlık çığlığa susuyor bir umudu gözlerinde..

Her sabah bir köşesinde bir durağın
kırık tesbihler gibi dağılan
Sokaklarına şehrin
Uykulu gözlerinin ağırlığını göğe bularcasina koşuşturan işçiler,
Tıklım tıklım doluyken
Otobüsler ve durakları
Bir köşede bir kadın
Elinin hamuruyla
Saklama kabında, elinden çıkma umutlarla
Gözlerinde biraz uyku biraz acizlik
Ve çokça umutla
Siniyor kendi içinde
Çığlık çığlığa bir sessizlikle..

Ve her sabah
Bir köşesinde bir durağın,
Dağilirken kırık tesbihler gibi sokaklara işçiler
Doluyken tıka basa duraklar ve otobüsler
Adim adim yürürken
Koşarken adim adim
Yelkovanın akrebi geçişlerindeki hızla,
Göz göze geldikçe
Saklama kabında umuduyla bir köşeye sinen bir kadınla,
Soruyorum tanrıya;
Bugün insan için ne yaptin.....