tutunuyorum
tutunuyorum,
terk edilmişliğin uçurum kenarında adından kalma bir ağacın -aklımın adını her zikrinde biraz daha yeşillenen dallarına.. tutunuyorum, -gövdesine adını kazıyamadığımız ama kazındığımız gölgesine gölgelerimizle- zifir yoklukları aydınlatacak bir sevdayla yeşili akarsulardan berrak dallarına gölgenle suladığın ağaçların.. |