Geçtim senden/ de/ hep sana vardım
Geçtim,
Kül mevsimi bir aşkın yangınından/ da/ savruldum kendi küllerimin is kokulu günaydınlarında martıların kanat çırpıslarından bir tufanda.. Geçtim, bahara gülümseyen çocuk rengi gözlerden/ de/ sarıldım kanayan yanlarımla, kanatları kanatılmış kuşlar misali gözleri yağmurları ağlatan çocuk gözleri renginde gecelere.. Geçtim; geçtim, diye diye ara sokaklarından büyük caddelerine varana kadar bütün sancılarından yokluğunun... Geçtim, geçtim senden/ de/ hep sana vardım.. |