Mavi'leri siyaha çalan bir Tanrı
her gün bir ölüme uyanıyorum sanki..
açılan gözlerimde bir toprak kokusu, yağmur sonrası bir hazan iklimi gözbebeklerim.. Oysa, diyorum... Mavi’ye gömün beni, uçuramıyorsanız da gökyüzüne, bir denizin ortasına ya da bir ırmağa atın yalnızlığı kendine kalabalık varlığımı.. her gün bir ölüme uyanıyoruz sanki.. kaç çocuğun gülüşü daha eksildi kaç oyuncak düştü ellerden kırıldı kaç umut daha henüz filizken söküldü bağrından hayatın.. hangi sabaha uyansak, Mavi’leri siyaha çalan bir tanrı ölümünü anons geçiyor insanlığın.. |