Boşluk ve BenBuğulu bir ilkbahar sabahına Ağrılar içinde merhaba dedim Dışarıda ince ince yağan yağmur Doldurulamayan boşluklardan Sızıyor âdeta ki Ben her defasında gidişinle Kahroluyorum Yağmur dışarda değil, Sanki yüreğimde yağıyor Delicesine...! Bir zamanlar beraber baktığımız Pencereden Şimdi ben sensiz bakıyorum Yağan yağmura, Yağmurdan sessizleşen sokağa Bahçede ki devasa Çam ve kavak ağaçlarına Fakat Ne gariptir ki hiç bir şey Görmüyor, hissetmiyorum Kalbim tekliyor, yüreğim daralıyor, Nefes alamıyorum...! Halbuki Varlığın ne çok sevdirmişti Kapalı havaları Pencereden bakarken, Gördüğümüz her şeyden Sevdamız nasiplenir, Kavak ağaçlarının gölgesinde Sürgün verip büyür de büyür dü Çam ağaçlarının heybeti Her duvarı Sevda diye ağlayan yuvamızın Temeli kalesi olur da Can bedenden çıksa da Yüreklere kazınan sevda Bitmez Baki...! dedirtirdi İki kalpten fışkırarak Tek kalpte can bulan Sevdamız gibi Bakmaya doyamadığımız Görmek için can attığımız Göğe yanyana uzanırken Tek ağaç görüntüsü veren İki kavak ağacını görmek için Bir zamanlar sonuna kadar Açtığımız perdeleri Şimdi görmemek için sıkı sıkı Kapıyorum...! Kavak ağaçları hala orda Bütün heybetiyle Göğe yükseliyor Yağmur yine yağıyor...! ama Yüreklere Biz deye kazınan Büyük sevdadan Geride kocaman bir BOŞLUK ve BEN...! bırakarak 03.02.2016 Ankara P.ÇETİN |
TEBRİKLER TEŞEKKÜRLER..
SAYFANIN SAYGIDEĞER ZİYARETÇİLERİNE TEK TEK TEK SELAM SEVGİ SAYGI.. Hikmet Okuyar