Öfkemi Gözlerimden soluyorum
Yokluğunda seni düşünürken
Binlerce kez Ölümün eşiğinden dönüyorum Kalbimde ki Yönsüz fırtınalarla boğuşuyorum Gelmedinya Öfkemi Gözlerimden soluyorum Ümidin önüne baş eğdim Gururumu ise Vuslat’ın ellerine bıraktım |