Mecnun yüreğim
Bu Salaş Yüreğime
Sevmek İyi Gelmiyor Hiç bir şeye boyun eğmeyen ,mecnun yüreğim AŞK’a çok kabadayı ne ayrılık, ne hasret Ne de iç yangını hiç etki etmiyor Densizliğini aklım almıyor , bu cüreti nereden buluyor Onu da anlamış değilim öyle ki ,başını koy verdikçe Dolambaçlı bir ruh haline dönüyor Ve ben onu görmezden gelmekten yoruldum Sürekli yazamadıklarımı , karalamakla geçiyor zamanım Densizliğini içime hapsetmekten ,yeni sevgileri göremez oldum Hiç bir şeyi üretemezken ,sadece tüketen halleri oldukça üzücüydü Dolduramadığı gibi boşlukları ,ruhumu terketmekle tehditkardı Ve aklımla ben Yüreğime karşı elimizde tuttuğumuz ,umut balonlarını ,bir bir uçuruyorduk Sanki umarsızlığı ,acımasızca geçen yıllara asılı kalmış gibiydi İçim ağlamıyor desem,yanmıyor desem Acıyan duygularıma indirilmiş darbe olur Bunalan ruhum ise boğum, boğum Bedenimi terk etmekle tehdit ediyor Yaklaştıkça ben isteklerime ,yıllanan uzaklıklar araya girmekte Sevmek ve sevmenin varlığını inkâr etmek Salaş Yüreğimi içine çeken karabatak gibi Anlatımsız cümleler ,karıncalar gibi üşüşüyor beynim de Aykırı düşüncelerden kaçışım Sanki gittikçe AŞK hayallerimi ,sonu olmayan film gibi izliyorum Kapamadan gözlerimi ,AŞK’ı sana anlatamamak Çok koyuyor be Yüreğim Kahretsin ,nasıl bu denli cesaretsiz oluna bilir ki Neden yetmiyor nefes almak sana haa Neden anlamsız cümleler Kırayım mı tüm iç camlarını İndireyim mi aşağı yüreğim Ben burada yanlızlıkla yaren olmuşken Sen nasıl duyarsızlıkla meşgul olursun Belki haberin olsaydı benden Boş hayallerin içinde bırakmazdın beni Çok ta hoşlanmıyorum sana açık vermekten Ama ,Çok ta korkar oldum ölene dek AŞK’sız olmaktan Sabahları sadece aynaya günaydın demekten Hey salaş YÜREĞİM Yine duymayacaksın biliyorum ama Ben pembe düşlerimle Seni baştan çıkaracak Bir Mavi’ye çoktan yelken açtım haberin ola |