Senmiydin ölümü, ölümüne seven
Korktuğunamı uğradı hayat
Yoksa sen mi korkuttun hayatı Zaten fazla yaşamazdın o yosun gözlerinle Belli ki yeryüzünün ihtiyacı varmış Gözlerinin yeşiline En çok da koyan ne biliyormusun O güzel yüzünü görememek Artık sesini duyamamak Biliyormusun özlem sarmış Yokluğunun dört bir yanını Geçiyor günler, durmuyor zaman Kanıyor yokluğun,vermiyor aman Nasıl da gittin koşarcasına mevsimsiz Daha yılın başıydı ne işin vardı ki senin Öbür tarafta Mart geldi gidiyor bak Belli ki mayıs,haziran falan da gelecek Ve de duyarsızca geçecekler Sen yoksun ya Artık utanmadan hepsi arsızca alelacele gidecekler İnsanlar duyarsızca ,acımasızca unutacak Peki söylermisin ya biz Ne olacak bizim halimiz Gidecek ne vardı böyle zamansız Böyle apansız Hiç bir şey olmayacak artık sensiz Senmiydin ölümü, ölümüne seven Ölümmüydü sana yerinen |