Tugba Gölgesinde VuslatGülüşün güneş oldu Can evimi yaktı kavurdu Her gün başka başka güzelliğe Sevdayla uyandım Baharı müjdeleyen Muştulu delice hallerin Yüreğimi yaktı kavurdu Yolunu devşirdim Sarı saçlarının gölgesinde Sararıp soldum Hercai menekşe gözlerin Ömrümü yedi Ya o eğilmeyen dik marur duruşun Yok muydu? Beni aldı savurdu Ömrün tozlu çıkmaz yollarına Kara gözlü, ince belli, kiraz dudaklı, Narin yarim Gül cemalin de Amber Çiçeği kokun dört bir yanı sardı Sinem de yanan, Yakıcı kor ateşin, sebebi olurken Beni benden alıp Ölmeden diri diri mezara koydu Garip varlığım, Hasret göçüp giderken dünyadan Gönül gözüyle görüp sevdiğim Baldan tatlı sevdan Mahşer de dünya da ki muradımın Allah’dan ikrarı oldu Cennette Tuğba gölgesinde Huri ile vuslata erdim 25.02.2016 Ankara P.ÇETİN |
Çok Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...