Bir hikayesi var bu şiirin iki gözüm,fakat tuhaf bir biçimde neyi nerden anlatsam
eksik kalacak ya da büyüsü bozulacak kaygısı taşıyorum..
Bir yorumla anlatılamayacak kertede sıkıntılı anlayacağın..
Sanırım ancak bir mektupla hakedilmiş anlatımı olur destanlaşmış duyguların..
Cumartesi'den önce bir mektup sözüm olsun o halde)..

Kadıköy'den başlamak istiyorum,kadim dostluklardan boncuk boncuk aşklara
her yaştan,her renkten insanlara yüreğini açan mekandan..
Muhtemelen şu an bir çiçeğin tomurcuklandığını görmek duygusu sarıyor her yanını..
Denizsokağın siluetini fotoğrafladığın karedeki mutluluğu duyumsa..
Umut dolu bir kentte iki güzel dostun saatler süren sohbeti bir yana,
kıyıdan ayrılan her vapurun ardından dağılan hüznünün ortasındaymışız gibi duyumsa..
Utangaç yağmurlara bırak hangi mevsimin hangi yaprağı olduğunu..
Nasıl da talihsiz bir çağda sınırsız adanmayı çoğaltıyorsun gözlerinin derininde)..
Ellerini kanatmadan yazmamak hüznü de coşkuları da bilemeyenlerin işi Denizdengelen)..
Bazı insanlar dünya yıkılsa kaybolmaz güzellikler bırakır geridekilere,şiirden düşlerine,
kalbinden dünyaya açılan bir aralık kapı olsun sevdalarına,dostluklarına şiirlerine..

-Can kalabilmişsekte can'dan ötürüdür-)

8 Mart Dünya emekçi kadınlar günün kutlu olsun Denizdengelen..Çokça Sevgimle..