Sen ıssız vadilerin nadide çiçeği kadın,

Kejê’dir adın

Tarlada, harman çapada vardır emeğin

Toprak kokan güneş yanığı tenin

Başımla gözüm üstündedir yerin





Sen serin yaylaların kır çiçeği kadın,

Sitê’dir adın

Halıda, kilim yün palasta vardır emeğin

Kıl çadırda akar kekik kokulu terin

Emeğin derinliklerindedir yüreğimin





Sen dağ doruklarının yasemin çiçeği kadın,

Xecê’dir adın

Davarda, sap samanda vardır emeğin

Katık kokan a/yaz çatlağı ellerin

Öperim koklarken incitmeden nazenin





Sen gülistanın ebruli pembe gülü kadın,

Gülê’dir adın

Evrenin t/aşı t/emelidir eşsiz varlığın

Dağ çiçeğinin efsunlu kokusudur nefesin

Doğanın nimetidir tükenmeyen k/atıksız sevgin



Sen demir prangaların dişi panteri kadın,

Zilan’dır adın

SEVGİ-BARIŞ-KARDEŞLİKTE vardır emeğin

Parmaklıklar ardından yükselir özgürlük çığlıkların

Dağ doruklarında acı bir zılgıttır avazın



Sosin Kejê’ye

Pîvok Sitê’ye

Bûkik Xecê’ye

Gulsosin Gülê’ye



Dağ Çiçeklerim size olsun



Birsen İNAL



sosin = zambak

pîvok = çiğdem

bûkik = gelincik

gulsosin = yasemin çiçeği





*Şiirim, yaşamını kırsalda başlayıp kırsalda noktalayan, ne dünden, ne bugünden, ne yarından, ne de kendisine adanan başka bir günden habersiz sürdürmeye çalışan kadınlara olsun...