Çıkardınız İnterneti,
Ürküttünüz bütün kuşları,
Bir zaman konuveriyorlardı,
Ne güzel tellerine,
Ne telgraf kaldı nede kuş,
Durmadan gece gündüz,
Değiştirdiniz dünyayı.

Ruhunu çıkardınız hayatın,
Bedende sadece kaldı gövde,
Yağmurlarıda sanal yağdırmayın,
Rahat bırakın ıslatsın saçlarımızı,
Papatya kokusunu soldurmayın,
Sunileşmesin sevgiler serpişelim.

Mektuplarda pullar yok artık,
E-Postalar da kayboldu renkler,
Yitip gidiyor geriye gelmeyenler,
Kelimeler git gide kısalıyor,
Merhabanın lezzeti masadan kalktı,
Yanlız içilen nargile dumanları,
Gökyüzüne öksüzce yol oldu.

Silginin görevi ‘Clear’ tuşuna,
Teslim oldu kalem, tuş takımına,
Ruhunu çıkardınız hayatın,
Bedende sadece kaldı gövde,
Sürgün oldu hatıralar hayattan.

Kulpu kırıldı kahve fincanından,
El sallanan camlardan bakamadan,
Borç istenen yoğurt mayasından,
Yeni alemde sadece özlem kaldı,
Gitti telgrafa konan kuşlarda gitti,

Yeni kelimeler türkülere uymuyor,
Türkülerde de tat kalmadı, kuluğım doymuyor
Bu sabah evin penceresine,
Güneş bir damla damladı,
Yüksek yüksek yaptınız binaları,
Bedenimizde temiz hava kalmadı,
Pozitif bir hayattan geriye,
Kala kala sadece negatif kaldı.