GECENİN GÖZLERİ KÖRDÜR

Gecenin gözleri kördür.
Görmez kimseleri,
Hissetmez,
Ruhsuz varlıklardır onlar.

Gecenin gözleri kördür.
Geceler sessizdir,
Gözelerinin görmediği gibi,
Duymaz kimseleri...

Ne acıları koynunda taşır.
Yaşanmışlıkları yaşanamamışlıkları vardır.
Sevdaları vardır gecelerin,
Gecenin gözleri kördür.

Söylenmedik sözleri vardır.
Dilinin ucuna gelip de ,
Söyleyemediklerin,
Belkide paylaşamadığın sevgilerin.

Görmez gözleri de gecelerin,
Ruhları da yoktur.
Yaşanır sadece,
Ruhumu bile alır götürür bazen...

Kördür gecenin gözleri,
Kendince hayatları vardır.
Umutlar taşır geceler,
Bazen frenleyemessin de...

Geceler dilsizdir.
Yaşanır sadece,
Oluruna bırakarak,
Acıyarak her organı...

Gecenin kulakları duymaz.
Kendini yırtsanda,
Ağlasa da sabahlara dek,
Duymaz duymaz duymaz kulakları...

Nefes alamaz geceler.
Sabahı beklemek gerekir bazen,
Sabahlar bile olmaz bazen,
Gecelerle arkadaş olursun.

Beyin bile durur gecelerde,
Düşünemez olur.
Akıl bile uykudadır o zaman,
Sen uyanık olsan da.

Gözleri görmez gecelerin.
Bazen ağlamaktan,
Bazen hıçkırmaktan,
Bazende uykusuzluktan...

Duyu organları yoktur gecelerin,
Uykudadır onlar ,
Geceler gibi olmayan sevgiler gibi.
Gecenin gözleri kördür,
Görmez kimseleri,
Uykudadır onlar...

Demet Akyürek