Gecenin Sessizliği

Ýçine kapanýr gece.
Ellerindeki sessizliði,
Kimse ile paylaþmak istemez.
Hikayeler biriktirmiþtir,
Gözyaþlarýnýn her bir damlasýna.
Kimisi senden,
Kimisi ondan...
Vardýr elbet bizim de bir hikayemiz.

Karanlýk bir tülbentin arkasýna gizlenir.
Sessizliðim.
Týpký gece gibi.
Bir dal sallansa,
Duyulur...
Þehrin dýþýndaki barakadan.

Yaðmur damlalarý,
Birbir içeri girer,
Çatýsý kýrýk barakadan.

Kimlerin derdine,
Mutluluðuna,
Sevinçlerine,
Hüznüne,
Sýrlarýna
Þahit olmadý ki?

Ne farký vardýr ki geceden?
Herkes gözlerinin kepengini indirdiðinde,
Kimin gözyaþlarýný silmedi ki?

Dedim ya;
Vardýr elbet bizim de bir hikayemiz...

Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: