Bazen odanýn dýþýna çýkýp, Geceye ayak uyduran sessizlikle, Yalnýzlýk kuyusunda, Adým adým ilerlerken. Geçmiþten bugüne bir yolculuk savaþýnda, Sýrdaþ olan gecenin, Kimi zaman sessizliðini, Kimi zaman da çýðlýklarýný, Kulaklarýmýzýn pasýný silene dek, Dinlemek gerek.
Hangi þiir gece kadar sessiz, Masum Ve yalnýz ki?
Gece diyorum; Bir çiçek kadar taze. Öyle bir tazelik ki; Güneþ görmeden, Boy atar,
Gözlerini kaçýrýyorsun benden. Sana diyorum; Evet. Sana..! Duydun mu beni? Gece diyorum; Aþkla, Yalnýzlýkla, Sessizlikle, Günden güne nefes alýp durur.
Ve her nefes alýþýnda, Bir önceki geceye hasret duyar. Bir an olsun, gözlerindeki yaþlarý göremezsin. Döktüðü gözyaþlarý. Dilsizdir, Ne anlatsa anlamazsýn. Görmez, Onun dünyasý karanlýktýr.
Bilir misin? Herkes ýþýða koþar,
Ama yalnýz olanlar,
Kaybettiði geceye koþar. Yani, Sevdiðine giden kapýyý aralamak ister.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil ÖZLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.