Suskun bir hal alýr bulutlar. Suskunluðu niyedir bilinmez. Toz toprak olmuþ, pencerenin kenarý. Rüzgar hýþmýný yapraklardan çýkarýr. Yolculuk Vuslat’a baþlar. Sessizden sessize. Her adým bir damla gözyaþý Her adým binlerce yýl ayrýlýk, Her adým Ebu’l As’ýn vuslat imtihanýdýr.
Zeynep...! Yanaðý nar kýrmýzýsý, Gözleri, billur cennet kevseri, Nidasý, bülbül-i þeyda. Naif mi naif, Zarif mi zarif, Narin mi narin... O Hz. Peygamber (s.a.v) edalý, O Haticetü’l Zehra bakýþlý, O evladýný kaybetmiþ yaralý bir ceylan. O Ebu’l As imtihaný ile imtihan olan Zeynep...!
Ey rüzgar...! Çek kahrýný güzergahýmdan. Daðlarý dize getir. Yollarý Zeynep’e aç. Sun þiddetini! Hz. Sülayman’ýn ayaklarý altýna sunduðun gibi. Beni vatanýma, Gönül ülkemin kapýsýna, Teyze kýzý Zeynep’e eriþtir. Onun kokusunu, Onun tebessümünü, Onun hayasýný, Þu gözlere çok görme.
Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Saat: 03.21 Tarih: 28.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil ÖZLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.