Dalgalandý kalbimde sahipsiz bayraðý umudun
Hükmünü kýramadým vedalarýn, düþtüm
Toprak bereketine sakladý gözyaþlarýmý
Çiçekler açtý, aðaçlar giyindi, þarkýlar söyledi körler
Bir bekleyiþ tuttu gençliðimi, yaþlandým bir çýrpýda
Hükmünü kýramadým acýnýn, küçüldüm
Yasýmý tuttum, kilitledim kapýlarýmý dosta düþmana
Kilitledim gözlerimi annemin ýslak dualarýna.
Doðum sancýsýnda ýsýrdý eylül gövdesini yetim aðaçlarýn
Sarsýldým,
Kirpiðinde unuttuðu korkuyla tutundum sevgiliye
Umudu baðýrdým sýnýrlarýna çocukluðumun
Sarkýttýðým bütün ipleri kesti kuyu bekçileri
Çýkamadým içinden kuyudaki çölün
Kurudum, dalýma diþ geçiremedi gövdem.
Ah yalan dünya
Çýplak geldiðim yetmiyormuþ gibi
Bir de çýplak gönderiyorsun beni topraðýn koynuna
Giydirip gülüþlerimi hatýrlayýþlara sürüyorsun
Acýtýyorsun kalanlarýmý
Yakýyorsun umudumun inanç yataðýný
Çürümesi için giydirdiðin ak
Topraðýn gelinliði
Topraðýn gelinliði.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.