içim bir o kadar karanlýk çay da demlemeyeceðim büyük ihtimalle demlesem de þekersiz içerdim zaten
perdelerim bir-iki serçe görücek kadar aralýk yem tutan avuçlarým bin arpa yokluðu soðuduðum ne varsa hepsine yeniden alýþmaya çalýþýyorum kaderle böyle yarýþýyorum
buzlu kahkahalar atýyorum güneþ ülkelerine þaka deyip geçiyorum öyle anlamsýz ki ýþýklarý yüzümde vuruyorum geceye
mutluluk penceremin önünde leþ gibi biraz aralansam belki girecek içeri bakalým bu yeni sürümüne hazýr mýyým ki on nokta bir
sokulmasam da kimseye arada kulaðýma geliyor yanýyormuþ ortalýk burada ay tutuluyor
bugün oldukça samimiyim yaþlýlýðýma bir yýðýn koz ellerimde güveniyorum kendime zamaný daralmiþ bir bohçada hayallerim artýk daha az korkutuyor beni olmasanýz da olur diyorum tek tek güceniyorlar biliyorum
bugün ölmüþ babamla bile kavga ediyorum koparýyorum her parçamý ömrümden demliðe doðru yürüyorum ben en iyisi bir çay demleyeyim þekersiz
Þiir, Ses: Funda Mavi [ÞÝRÝN KELEBEK] Sosyal Medyada Paylaşın:
Şirin Kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.