rüzgarlarý soyuyorum her adým sesine
sürülere ne çok benziyoruz bazen
nereye estiðini bilmediðimiz insanlarýn ardýndan yürüyoruz
hala tek gözlü korsanlardan medet umuyoruz
oysa gemilerimiz hep batýk
sonraya býraktýðýmýz, varýþ yazan
o kurtuluþ hayal ettðimiz kýyýlarýmýz hani nerdeler
hep kayýp
dalyan gibi dediðiniz balýkçýlarýn elleri nasýr içinde
daha ne kadar bekleyeceksiniz ateþ önünde, onun bunun tuttuðu balýðý
eliniz kolunuz baðlý oturmak hangi kýyýya ulaþtýrýr sizi
iskeleler almýyor yalnýzlarý
kavuþma umudu sýð sularda aleni rezillik peydahlýyor
gemileri batanýn yüzü yosun sarýsý
bir zamanlar kuþlarýn kanatlarýna býraktýðým masallar dizimde uyurdu
inanýrlardý gözümü kapatýnca bir kahraman olacaðýma
þimdi uçurduðum yalanlarý özlediklerini hissediyor soramýyorum
diz kapaklarýma saklýyorum yaralarýmý
susuyorum
akrepin saçlarýnda aklanmýþ yýllardan doðuyor
yerçekimine baðlý mutluluklarýmýz
biz gölgeleri seçiyorken yetiþkin akþamüstleri
masum çocuklar hiç birþey anlamaz, kanatlarýna tutunurdu güneþin
atlas alýnlarýný silerken savaþ sanýrdý gözyaþlarýmýzý
farkýnda mýsýnýz
piþkince davranýþlarýmýzýn bizi nasýl yok ettiðinin
tecrübe dediðiniz bu muydu
vah vah ellerimiz kir pas içinde
oysa ben
iyi çocuklar doðurup
onlara kahraman babalarýný anlatmak istemiþtim sadece
Þiir, Ses: Funda Mavi [ÞÝRÝN KELEBEK]