SENÝ SEVÝYORUM
Arabalarýn çok olduðu sokaklardan geliyordum.
Hep ayný yerden kýrýlýyordum,
hep ayný yerden azalarak
Aþk bir bulmacaydý,
ben siyah kutulara bile seni yazýyordum.
Sen vardýn ;
gecenin gitmeyen güneþinden anlýyordum hep bunu.
Yaðmurla bu küçük þehre küsmüþ,
çiçekler ekim’e gitmiþti.
Martýlar denize susmuþ
Bütün gemiler yere düþmüþtü.
Kýsaldýkça günler,
Bir o kadar uzuyordu düþler.
Her yerden hýzlýca geçiyordum,
’sen’ diye bir þey yok diye;
Hiç bakmadan ...
Þimdi sen de anladýn...yapayalnýzým.
Bir öksüz ,sahipsiz;
belki de biraz da hayta
Þimdi yüzüm kýzarýyor sana baktýðým zaman
Bu kadar iyi,bu kadar yakýnýmken
Geçen bir o kadar kötü zaman...
Sana kavuþma istediði çarpýyordu odalara,
Bu aþký en iyi saklayacaðým yer’di iç/im
Bunca kattýðýn sýcaklýk,
avucumu terletiyordu.
Kiminle tanýþsam
seni tanýþtýrýyordum sanki.
Usul usul uykum kaçýyordu penceremden sokaklara.
Sabah oluyor ,güneþ duruyor,
Sen vuruyordun gözlerime .
Ne kadar hýzlý yaþasam sana varmaya geç’ken
Þimdi hangi saate varsam senden ayrýlmaya erken.
Gecenin yalnýzlýk rengi aleviden vardým ben
Sabahýn kül rengi umutlarýna.
Ne yýldýzlar yandý da
ne yaðmurlar yaðdý da
En çok sen’i gördüm gökte ben.
Her þeyi taþtý yüreðimin
dizlerim titriyor yeniden
Duyuyorum bu aþkýn ýslýðý
Güneþi giyinip çýksam
ay ýþýðý yapsa makyajýmý
Bir yaz deresinin içiyim,
kurumaya yüz tuttum.
Yað hayatýma,rahatlat beni.
Sen olmayýnca,akmam ben.
Dökülen yapraklarýmla oynuyordum
Bir yuvayý saramayan sarmaþýklardým
Kurumaya yüz tutmuþtum
Bir bahar daha göremeyecektim.
Ha devrildim,ha devrilecektim.
Hayat kalan/dý,
Ölüm ansýzýn önümde belirecek kadar tuhaftý
Daðýlan hayatýma bir baðýþsýn sen!
Öfkesini ben’den alsýn istedim hayat,
güzelliðini sen’den.
Bu koca ülkeden bir þehri
Onca yerden bir semti
Bunca yýldan bir günü
ve...o günden bir saati
Bu kadar insandan
bir tek sen’i sevdim ben...
Dibi bulduðum zaman hatýrladýðým tanrýlar,
senaryosu hatalý rüyalarým,
filme çekilmesi mümkünsüz hayallerim,
ýslýkla asla eþlik edemeyeceðim ,þarkýlarým var.
Bir günden güne süren sevda deðildir
Düne kadar süren geçmiþ deðildir
Ben seni kendimi bildim bileli sevdim.
Yoktun !
Ama ...bu senin suçun.
Meðer ne sevmiþim seni ben
_Biz ’’uçuruyum çiçeðiyiz’’ ama...
Sen üç tane olsaydýn da yine seni severdim ben.
Seni seviyorum.
_Ben de seni.
Gece yarsýna daha çok var
_Yaþanacak çok þey var
daha hayat ikindi.
Binlerce kez söylüyorum
Belki bir söz yeterken
Seni seviyorum
_Seni seviyorum
Bu bir aþk
Gerçeðe hiç saygým yok !
Þirin Kelebek & Saydam [Düet]