Gözlerimden damla damla þiir dökülür. Ýþkencelerin en aðýrýna mahkum kalmýþçasýna. Ýbrahim’in düþtüðü ateþte yanmýþçasýna, Yanaklarýmý parçalarcasýna... Ellerimle silmek istesem, Kor bir ateþ gibi yakmaya baþlar. Korkarým o an, Ýçimi kemiren bir korku ile...
’Ya giderse benden! Karanlýk gecelerimdeki umudum, Suskunluðumda ki neþem, Cehennem ateþindeki cennetim, Ölüm nefesimdeki þehadetim...
Ya giderse benden! Ardýnda soðuk rüzgarlarý býrakýrsa, Yalnýzlýða aðlayan geceler gelirse, Güneþi olmayan bir diyara sürüklerse, Takvim yapraklarý, Akrep, Yelkovan onsuz koþarsa hayatýmdan, Hayýr... Hayýr... Gitmemeli benden Gitmemeli...
Ya giderse benden! Veya bedenimden! Aklýmdan, Ruhumdan, Fikrimden, Þiirlerimden... Ya giderse...!’
Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil ÖZLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.