Bitmeyen Hikayem

Çek kirli ellerini rüyalarýmdan!
Ýstemem beyhûde kalan gecelerime gelmeni.
Ýçimi kanatan tebessümler etmeyi býrak artýk.
Þikayetçi deðilim, zamandan.
Ne yaptýysam sevdamdan,
Ne gördüysem kendimden.

Git!
Gelme artýk.
Yanýmda deðilsin,
Kokun yok artýk bu þehrin karanlýk sokaklarýnda.
Sessizliðime aðlar bu þehir.
Karanlýða bürünmüþ,
Matem çýðlýklarýný iþitir, kebuterler.
Her biri bir yana koþuþturuyor, bu þehirde.
Sen,
Yaným yöremdin.
Eksilmeyen yanýmdýn.
Ýçimdeki sönmeyen, kývýlcýmdýn.
Geceye üþüþen karanlýðýmýn nuru idin
Cennet bahçemdeki Tûbâ aðacým idin.

Þimdi ise;
Olmayan yanýmsýn,
Yarým kalan hikayemsin.
Elleri kanlý celladýmsýn.
Candan, can alan Azrail’imsin.

Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: