Gideceksin, Gideceğim.

Gidiyormuþsun bu garip gönlümden
Gittin mi geri gelmeyeceksin deðil mi?
Ne yana baksam senden izler býrakýp gideceksin.
Sokak baþlarýndaki gülüþlerini
Evinizin arka bahçesinde oynadýðýmýz oyunlarý
Bakkal Halil amcanýn dükkanýnda çay içmelerimizi
Sen, ben ve temizlikçi Ayþe’nin bildiði sýrlarýmýzý
Hepsiyle vedalaþmadan gidiyor olacaksýn.
Üzülmeyecek misin, bunlarý unutabilecek misin?

Gidiþinle geride býraktýklarýn var.
Hesapsýz yolculuðunun ardýndan kalanlardan bahsediyorum.
Her mevsim sararan yapraklar býrakýyorsun geride.
Güneþ doðmak bilmiyor bu sisli þehirde
Sessizlik kaplýyor, bütün mahalle ahalisini.
Ne bir ses, ne bir seda hepsi matemde
Hepsinin üstünde gece renkli kýyafetler.

Çalýnmýyor artýk bizim þarkýmýz.
Notalar da nasiplenmiþ dökülen gözyaþlarýmdan.
Gidiyorsun, vazgeçiyorsun anlaþýlan,
Senden, benden, kurduðumuz hayallerden…
Senden vazgeçemeyeceðimi sanýyorsun deðil mi?
Ben senden vazgeçerim vazgeçmesine ama sen üzülürsün, dayanamam buna.
Senden ayrý kalýrým, bu benim için sorun deðil, ama sen yalnýz kalamazsýn,
Karanlýk gecelerde, gökyüzünden korkarsýn, üzerine düþecekmiþ gibi,
Ben bu yüzden senden vazgeçemem.
Sen, benden vazgeçsen de ben vazgeçemem.
Senden ayrýlmamý istiyorsun, uzaklaþmamý,
Senden ayrý nefes almamý istiyorsun.
Ben bunlara dayanýrým ama sen bunlara dayanamazsýn, iþte bu yüzden
Senden gidemem, senden ayrý kalamam, senden vazgeçemem…
Ama sen gideceksin, biliyorum bunu yapacaksýn.
Ardýna bile bakmadan, gideceksin, fakat gizliden gizliye gözyaþlarý dökeceksin.
Geçmiþe dönüp dönüp bakacaksýn, hatýralarla bir yuva kuracaksýn.
Baðrýna bir ateþ düþecek ve günden güne seni yakacak.
Bunu sadece sen bileceksin, ben bileceðim ama benden de gizleyeceksin.
Þunu da biliyorum ki, sen nefesimle yaþayacaksýn,
Ruhunun derinliklerinde ben olacaðým.
Ýçine döktüðün gözyaþlarýnla filizleneceðim, büyüyeceðim…

Zaman, senin gidiþinle idam edilecek.
Tik! Tak! Tik! Tak! sesleri tarihin gizli raflarýna kaldýrýlacak
Bu gözler ne sabahý ne de akþamý görecek..
Sadece seninle geçen zamaný yaþayacak.
Akýl, baþtan uçup gidecek, hatýralarýnla hareket edecek.
Umutlar yýkýlacak, güneþ battýðý yerden kalkmayacak.
Soðuk rüzgarlar esecek, talan edercesine
Gönül imtihana düþecek, hicran ateþiyle yanacak.

Gelenler bir bir gidecek, gidenlerin kimi gelecek, kimi gelmeyecek,
Senin gibi.
Gideceksin ve geri dönmeyeceksin.
Ardýnda býraktýklarýna göz ucunla bakmak aðýr gelecek.
Bir þey olmamýþ gibi devam edeceksin.
Çoluk çocuða karýþacaksýn, vakti geldiðinde.
Eþinin beðendiði yemekleri yapacaksýn.
Kimisi sana beni hatýrlatacak.
Hüzünleneceksin bir an biliyorum.
Birkaç gözyaþý damlayacak gözlerinden.
Yemek daha bir zevkli olacak.
Aþk ile imtihan olan gözyaþlarýyla hazýrlanacak.

Eninde sonunda evleneceksin,
Mutlu mesut yaþayacaksýn.
Kim bilir üç beþ tane çocuðun olur.
Gecenin bir yarýsý çocuklarýn aðlamasýyla uyanýrsýn.

Ýlkokula baþladýklarý gününün sevincini yaþarsýn.
Zaman öyle akýp geçer ki.
Bir de bakmýþsýn mezuniyetlerindesin.
Askerlik çaðlarý gelir, asker edersin.
Askerlikleri biter, evlendirirsin.
Aný için fotoðraf çektirmek istersin.
Bir fotoðrafçý dükkanýna gidersin.
Orda þiir okuyan fakir bir adam görürsün.
Ýçin burkulur, þiirde beni hatýrlarsýn.
Kafaný kaldýrmak istemezsin.
Her an birkaç damla gözyaþý dökebilirsin.
Kocanýn sesiyle kafaný kaldýrýrsýn.
Ve o an þiir okuyanýn ben olduðumu görürsün.
Mutluluðun yerini, hüzün kaplar.
Ýçin içini yiyecek, dilin lal kesilecek.
Yýllar sonra karþýnda ben olacaðým.
Harap, bitkin bir þekilde,
Elimde rengi solmuþ bir asa ile,
Dilimden, her gelen çift için þiir dökülecek.
Tüm þiirlerin sana yazýldýðýný,
Sana okunduðunu bir tek sen bileceksin.
Onlar bilmeyecek.
Dinlemeden geçecekler,
Ve birkaç kuruþ para verecekler.
Onlar seni beklediðimi, anlamayacaklar,
O kadar körelecekler iþte.
Her attýðýn adýmda yükün daha artýyor sanki.
Ayaklarýn kesiliyor, adým atamýyorsun.
Soluðun kesilecek gibi oluyorsun. tam karþýma gelince.
Yutkunamýyorsun, boðazýn kilitleniyor adeta.

Fotoðrafýnýz çekilecek ama sen huzursuz olacaksýn.
Aklýný da, kalbini de beni görünce kaybedeceksin.
Birkaç damla gözyaþý yerini sele býrakacak.
Nedenini bilmeyecekler, mutluluða aðladýðýný sanacaklar.
Ama mutluluða deðil gözyaþlarýn.
Benim için, geçmiþ için, hayallerimiz için olacak.
Kapýdan en son çýkan sen olacaksýn.
Rüzgar saçlarýna iliþecek, geçmiþe yolculuk yapacaksýn o an.
Saçlarýna dokunuþum aklýna gelecek.
Tam karþýmda olacaksýn.
Yine gidiyor olacaksýn.
O ara düþüp, baþýmý yere çarpacaðým.
Nefesim kesilecek, zar zor nefes alacaðým.
Yere kýzýl bir örtü serilecek.
Bir koþuþturmaca, bir gürültü ile arkana bakacaksýn.
Beni göreceksin, gözlerim seni izlerken.
Bir hýþýmla yanýma geleceksin.
Feryat edeceksin, aðlayacaksýn.
Baþýmý, koynuna götüreceksin.
Gözyaþlarýnla yüzümü yýkayacaksýn.
Gözlerim seni izliyor olacak.
Son nefesimde, son anýmda seni izleyeceðim.
Artýk göz kapaklarým dayanamayacak.
Senin kollarýnda gideceðim.

Evet, gidiyorum.
Bu sefer giden sen deðil ben olacaðým.

Ýbrahim Halil ÖZLÜ




Sosyal Medyada Paylaşın: