Kapı Kapı Dolaşan Bir Dilenciyim.

Kapý kapý dolaþtým seni dilendim.
Avuçlarýma bir kaç kuru ekmek tutuþturdular.
Gözlerimden akan yaþlarý, bir ýslak mendille silerdim.
’Görenler numara yapýyor, aldýrmayýn.’ dediler.

Ne isteye bilirdim ki, aklý kalbine söz geçirenlerden.
Senin gülüþünden, tebessümünden baþka...
Ne isteye bilirdim ki, gözlerinde þefkat kývýlcýmý olmayanlardan.
’ Kendini acýndýrýyor.’ cümlesini sarf edenlerden.

Yakut renkli, kadife kumaþlý dudaðýndan baþka,
Kývrým kývrým dökülen saçlarýndan baþka,
Görmeyen gözlerime, dost olan sözlerinden baþka
Bunlar dýþýnda ne isteyebilirdim ki?


Ýliþtim müezzin sedasý iþitilen her camiye.
Bir kaç akçe dökülüyordu, ellerime.
Gökyüzünün maviliði iliþiyordu gözlerime.
Seni dilenirken, ne umuyordum, ne verdiler ellerime.

Tren istasyonlarýnda çalýnan her anonsta,
Gökyüzünde dolaþan her bulutta,
Ýçime çektiðim her nefeste,
Seni dilenen bir dilenciyim.

Kapý kapý seni dilenen bir dilenciyim.
Üzüntülerde,gözyaþlarýnda, kederlerde,
Umutlarda, mutluluklarda, huzurda...
Kapý kapý seni dilenen bir dilenciyim.

Ey sevgili kapý kapý seni dilenen bir dilenciyim.

Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: