Çıkıp gelsen de daha'da yalnız olurdum inan . . . rafet42
Çıkıp gelsen de daha'da yalnız olurdum inan . . .
Islak kaldýrým taþlarýna vuran sokak lambalarý altýnda yüzüm gittiðin yöne dönük, yürüyorum ... Sigaramýn dumaný esen rüzgar’dan kaçsada gözlerime, etkisiz artýk kuruyan gözpýnarlarýma ... Tam olarak ne hissetmem gerektiðini bilmeden, kenti ardýma alýp, kalabalýk yalnýzlýklarýmýn üzerinden geçiyorum ... Attýðým adýmlarýn, yürüdüðüm yollarýn sonu yok, hissettiðim duygularým bir anlamý bile yok ... Yýllar önce kaybolduðum ormana tekrar düþmüþ gibiyim...
Ceplerimde senden kalma aþk kýrýntýlarý, yanýmda kýrmýzý papuçlarýn, boðulduðum þehirde nefes almamý saðlayan kokunun üzerine sindiði kýyafetlerin ... Dokunamadýðým anýlarým var yanýmda, hiç sevmediðin, ve benim yollarýný beklerken hep ýslandýðým o yaðmurlar yaðýyor þimdi üzerime, sýrtýmdan omuz baþlarýma deðin ellerinin izi ... Üþüdüðümde sarýlamýyorum artýk, el’e uzattýðýn ellerine .! Uykunun en tatlý geldiði ve sarýlýp sýrnaþtýðým göðsünde de uyuyamýyorum ... Kahretsin .!
Bir gürültü, bir çýðlýk var içimde, sessizce ... Her adým atýþýmda biraz daha artýyor, normalde kendime bile söylemekten çekindiðim korkularýmdan sýyýrýlma çabalarým, el yordamýyla yokluyorum, yüreðimde ki yokluðunu ... Þimdi kendi kendime yenmeye çalýþýyorum, aynalarda yansýyan yüzümün yadýrganmýþlýðýný ... Rüzgar, seyrekleþmiþ saçlarýmýn arasýndan geçip gidiyor, ayaz’a meydan okuyor parmak uçlarým ... Biraz daha daðýlýyor saçlarým, az daha çirkinleþiyor yüzüm , korkuyorum ... Öyle güzel terk ettin ki; seni sevmeye kendimi mecbur hissediyorum ...!
Sonradan farkýna varýyorum ... Yokluðun bende öyle yoðun .! Yokluðun bende öyle kalabalýk .! Yokluðun bende öyle derin .! Endiþelerim hep bundan...
Pazar sabahlarýný sevmezdim ben ... Aslýna bakarsan, senin benimle ilgilenemediðin hiçbir günü sevmezdim ... Düþün ki yokluðunda her günüm pazar .! Düþün ki , her günüm kalabalýk .!
Ama nafile ...!
Biz yokuz.! Ondan bunca kalabalýk. Çýkýp gelsen de daha’da yalnýz olurdum inan . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.