Ve Bir Ayrılık Başlar...
Ne zaman gözlerimi kapatsam sen geliyorsun aklýma
Karanlýklarla dolu gözlerine bakýyorum.
Mutluluðu, heyecaný, sarhoþluðu yaþýyorum.
Elimde bir kadeh þarap ve önümde uçsuz bucak bir yol...
Kapýlar aralanýyor, sonu çizilmeyen bu gidiþle
Karanlýklar dökülüyor, bir bir geceden
Yalnýzlýk, mutsuzluk ve yok oluþ baþlýyor bu gidiþle
Ve artýk bir gidiþ baþlýyor, dönüþü olmayan bir gidiþ!
Gökyüzünden dökülüyor maviye çalan hýçkýrýklarýn.
Lime lime parçalanýyor, saðlý sollu yanaklarýn.
Hançerlenmiþ yaralarla dolmuþ sözlerin.
Ve bir gidiþ var gözlerinde, dönüþü olmayan bir gidiþ!
Bir gidiþ baþlýyor artýk, sonu olmayan bir gidiþ.
Sararmýþ yapraklarla kaplanmýþtý bu yol.
Nereye, kime gidiyordu, meçhullerle dolu olan bu yol?
Ve bir gidiþ var gözlerinde, dönüþü olmayan bir gidiþ!
Þiirler dökülür, türküler yazýlýr gidiþinin arifesine.
Adýn yazýlýr, resmin çizilir pencerenin buðusuna.
Hatalar yol alýr, ateþler ülkesinin diyarýna.
Ve bir ayrýlýk yasý tutulur, dönüþü olmayan bu meçhul yolda
Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil ÖZLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.