Taburcu oldu yüreðim,gönlünün dehlizlerinden,
artýk ne içimde yarasýn, nede ilacým,
kötürüm hastalar gibi emekledim,süründüm eþiklerinden,
artýk ne yüreðimdesin, nede baþýmda tacým...
Ýlhamý deðilsin duygularýmýn,
katilisin sen,mutluluk üzerine kurulmuþ onca kurgularýmýn,
yanaðýmdaki girdaplar þimdi kan hasatýnda,
artýk ne kanayan yaram’sýn, nede dermaným ...
Ýkiye ayýrdým yalan ömrümü,
diz çöküp, af dilensende vermem bir daha sana gönlümü,
gözlerimin firari rengine astým bu aþkta ki en son sözümü,
artýk ne dilimden dökülen hecem’sin, nede yalnýzlýða teslimiyet sancaðý çektiðim gecem’sin ...
Gözlerine artýk körüm, kendimi yakamayacak kadar,
yüreðimden her gece umutsuzluða doðru bir katar kalkar,
sözlerine dilim lâl, kendimle konuþamayacak kadar,
artýk ne nefesim’sin, nede heyecanlandýðým heves’im
Gülümsemelerim kýrýlýr, yüzümün en ihtiyar yerinden,
aðlarsam uzun aðlarým, öylesine içten, öylesine derinden,
bozdum yemini, döndüm aþkýmýn seferinden,
artýk ne bedenimdeki cehennem ateþim’sin, nede kalbimde ki hâr hâr yanan kor ...
Ben sende yoldan geçen bir yolcu, sen git bir an önce diye gözlerime bakan bir hancý,
söylesene yâr , bunca severken bizde eksilen neydi ?
Kolay geçermi sandýn,çekip giderken bende býraktýðýn derin sancý,
artýk gözü yaþlý satýrlarýmdasýn, nede ateþe verdiðim kýyýlarýmdasýn ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.