GÖNÜL
Ýnkar mý eyledin beni gönül?
Bir bak gökyüzüne, karanlýk çökmüþ gönül.
Hicran hakim olmuþ Fatýmatu’l Zehra’ya.
Gel, vuslat hakim kýlýnsýn gönül.
Eyüp gibi sabýr et ey gönül!
Ali teninde, aslan ol ey gönül.
Dökülen göz yaþlarýnda, mutluluk ol.
Gel, vuslat hakim kýlýnsýn gönül.
Hazin yapraklarý sallanýr ey gönül!
Hüzün muhabbeti devr olunur gönül.
Kýrýk çanak sesleri iþitilir, bülbül ruhunda.
Gel, vuslat hakim kýlýnsýn gönül.
Ya nasip demiþ düþmüþ yola derviþ selamý gönül
Gah Kâf daðýn ardýnda kalmýþ, gönül
Gah Fýrat baðrýnda kalmýþ, gönül.
Gel, vuslat hakim kýlýnsýn gönül.
ÝÝbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil ÖZLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.