Kırık hayallerle doldurdun, kalemimi.

Sabahýn ayazýnda buldum kendimi.
Sensiz ve kimsesizlerin buðulu camýnda.
Bir sen kokusu bürümüþ bedenimi.
Kýrýk hayallerle doldurdun, kalemimi.

Nerede kaldý saniyeler sonraki sözleþmelerimiz?
Sabahýn ilk ýþýklarýndaki günaydýnlarýmýz,
Yýkýlmak, bitmek bilmeyen inançlarýmýz.
Kýrýk hayallerle doldurdun, kalemimi.

Üþüyorum, yalnýzlýðýn sesinde.
Parçalanýyorum, gözyaþlarýmýn selinde.
Dökülüyorum, geçmiþin hatýralarýnda.
Kýrýk hayallerle doldurdun, kalemimi.

Umutsuzluðun, karanlýðýn,
mutsuzluðun, hüznün,
Kýyýsýndayým, yalnýzlýk arifesinin.
Kýrýk hayallerle doldurdun, kalemimi.

Selamlýyorum, musalla taþýndan
Yalnýzlýðýmý, sensizliðimi,
Dökülen naðme naðme sözlerimi.
Kýrýk hayallerle doldurdun, kalemimi.


Ýbrahim Halil ÖZLÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: