.......Belki tuhaf gelecek ama;
uyku mahurluðuyla uyanacaksýn bir sabah,
yataðýnda bir saða,
bir sola gövdeni esnetecek,
doðrulmaya çalýþtýðýn anda, gözlerin sehpaya takýlýp kalacak,
öylece...
Enine yýrtýlmýþ bir zarf’tan dýþýna doðru çýkan beyaz kaðýtta ki;
’’Seninle herþey güzel di. Lakin gitmem gerek. Hoþçakal’’ yazýsýna takýlacak uyku sersemi gözlerin ... Yerini acý bir burukluða terk edecek içinde ki yorðunluk.
Yataðýndan o an çýkmak dahi istemeyeceksin,
dar gelecek koca odan ve yeryüzü ...
Terkedilmenin hüznü kaplayacak yataðýnýn soðuk tarafýný,
kahredecek, ve cevabýný dahi bilmediðin sorular kafanda yer etmeye baþlayacak.
Odanýn duvarlarýnda gözlerin birlikte yan yana çekinmiþ olduðunuz resimleri arayacak,
koca bir boþluktan baþka birþeyi göremeyecek...
Buruþmuþ gömleðini giymek için el atacaksýn,
rengine takýlýp saatlerce kalakalacaksýn...
Mavi yi nede çok severdi;
diyeceksin...
.....Evet , en çok ta maviyi severdi deyip, teselli arayacaksýn,
kendini gördüðün aynalarda...
Kendin den baþka kendin kalmayacak,
yarý açýk pencerenden koca kente kuþbakýþý bakacaksýn sonra,
.......
Dilinin ucuna gelip te bir türlü haykýramadýðýn onlarca kelimelerin olacak,
yutacaksýn sesini,
gýkýn bile çýkmayacak ...
......sonra ken(d)tine , maviliðine ,
lanetler kusacaksýn içinden sessiz harfler kullanarak ...
Bir ayrýlýk bu kadar haince olabilir mi ? diye .....
Bir bitiþ bu denli habersizce içime yerleþtirilebilirmiydi diye ... !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.