...
Hatýrlarmýsýn ?
Ýsim, þehir oyunlarý oynardýk bir zamanlar...
Sen hep mýzýkcýlýk ederdin, kýyamazdým ve cevabý hemen söyleyiverirdim kulaðýna usulca...
Ahh ...
Nice seneler geçti , oyunlarýmýzýn üzerinden ,
biz gibi onlarda mazide takýlýp kaldý ...
Sana gazeteden bozma bir gemi yapmýþtým, ve sevincinden boynuma sarýlýþýnýn hatrý hala ensem de gizli ...
Leðende yüzdürürdük gemimizi,
Annem kýzardý ... Sonra bize gidelim derdin,
Annen sana kýzar diye kýyamazdým...
Ve kavgalarýmýz olurdu saç saça,
baþ baþa ...
Keþke giderken ardýmdan seslenseydin, sokaða çýkarken;
Bir kaðýt helva da bana al diye ...
Kanepenin köþesinde elinde kuru boya kalemleri,
sesli hayatlarý çizerdin ...
Ve hep ikimizi yan yana yerleþtirirdin, kafanda yarattýðýn dünya daki haritana ...
Ayný coðrafya da yaþayan iki azýnlýk gibiydik her defasýnda ...
Ben sende ki hüznü göðsüme katýp doldurmak istiyorum ...
Sözüm söz KADIN’ým .!
Sesim sana iyi olmayý öðretecek ...
Bir ses versen, iyileþeceðiz ...
Kimbilir ?
Þimdi isimlerimiz bile baþka baþka artýk ...
Ve hangi harita senin yokluðunu bana gösterebilir ??
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.