Sabır

Yük dolusu kaðný gibidir sevda
Yükü ne olursa olsun sabredebilmektir sevda

Yarin kokusunu alamadan, gözlerine bakýp
Titrek bir mum alevini andýran kelimelerle savaþ halinde iken
Ritimlerin, nabzýn, heyecanýn sýnýrlarý zorladýðý bir anda
’’SENÝ SEVÝYORUM’’ kelimesini iliþtiremedim kulaklarýna

Aðlamak vardý sevda dolusu göðsünde
Ab-ý hayatý tatmak vardý leblerinde
Suikastçýnýn planladýðý bir ölüm gibi
Ölmek vardý gözlerinde…

Sen yol aldýn ya limanýmdan
Uðramaz oldu rýhtýmýma martýlar
Pencere kenarýndaki gül gülmez oldu.
Unutulmuþ bir köþkün tarih olmuþ mýhý gibiyim.

Eski, paslý ve soluk bir renk peyda oldu gözlerimin akýnda


Gözümün önünde mutluluðun
Gülücüklerin. Kahkahalarýn
Ýþitiyor gök kubbemdeki yalnýzlýðým
Rüzgara kapýlan sesini.

mutluluðunun ýþýltýsý rüyama aks ediyor.
Gülücüklerinin kervaný iþitiliyor kulaklarýmda
Mutlu olduðunu görüyorum
Bu yetmez mi Diyar’a

Ýbrahim Halil ÖZLÜ

Sosyal Medyada Paylaşın: