Portrem

Sustun zamana yenik bir þekilde
Sende durumu fark ettin.
Adýmlarýn tek tek benden uzaklaþtý.

O an lime lime doðrandý sandým
Yüreðim


Onu da bir yapboz gibi bir araya getirecektim.
Senin mutluluðunu gördüðüm an

Benim varlýðýmýn bir önemi yoktu bu fani dünyada
Ben diye bir þey yoktu aslýnda
Çünkü kalbim sendeydi.

Sana sayýsýz þiirler yazacaktým.
Resimler karalayacaktým.
Ama birer birer ateþte tutuþturdum

Hapsolunmuþ ne varsa bu ruhta
Sana yollamak istedim.
Duygularýmý,
Mutluluklarýmý ve geçmiþimý.

Sensiz zaman bir ýrmak misali akýyor
Nu huzur ne mutluluk var.
Bu ýrmakta

Hüzün, penceremi aralýyor,
Tenimi okþayan rüzgarla.

Ýliklerime kadar iþliyor
Rüzgarýn getirdiði hazan.

Ve o an

Bir tebessümün imdada yetiþiyor
Hýzýr gibi.




Ve o tebessüm .

Mutluluðunun si mgesi.
Yarýnlarýmýn portresi.


Ýbrahim Halil ÖZLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: