Hadi uzat ve tutuver yalnýzlýða bulanmýþ ellerimi Anne’m ...
Ahh caným Annem,
Ahh saçlarý Misk-i Amber kokaným,
Özledim ...
Sen varsýn ya,
Varlýðýn yüreðimin iþte tamda þurasýnda ya,
kaderi bozuk hayatým bile bana güllük, gülistanlýk ...
Burnumun ucunda ince bir sýzýdýr hasretin Annem ...
Hani bir sarýlsam ,
sanýrsýn kaburgalarýn ha çatladý,
ha çatlayacak ...
Saçlarý yýldýz yýldýz’ým ...
Gözlerim gözlerine benzeyenim ...
Bir sabah ansýzýn çalsam kapýný,
uyku mahmurluðuyla açsan,
Kaf daðýna götürsen elimden tutup,
saçlarýmdan okþayarak ...
Yeri göðü çatlatana kadar gülsek seninle...
Gülebilrmiyiz ki Anne’m ?
Yada hýçkýrýklarla sarýlarak aðlarmýyýz ?
Sessiz ve usul usul ...
Kan çanaðýna dönermi gözlerimiz Anne’m ...?
Bilirim canýmý bile versem,
ödenmez üzerimde ki hakkýn...
Damarlarýmdan dolaþan kanýmý akýtsam dahi,
yetmez bana içirdiðin Aksütüne ...
Sana sayfa sayfa þiirler yazsam,
bir gece bile kulaðýmdaki Ninni’ nin yerini tutamaz Annem...
Hatýrlarmýsýn Anne’m ?
Sana ilk sevdiðim komþu kýzýný anlatýðýmý ?
Hele o bakmaya doyum olmayan ,
gözlerinin içindeki ýþýltý hala gözümün önünde...
Beni karþýna alýp ,
soru üstüne soru sorman,
hakkýmda hayýrlýsýný dilemen ...
Biliyormusun Anne’m ? ...
Hayýrsýz çýktý ...
Týpký herþey gibi ...
Üzülmedim de fazla Anne ...
Hani hep derdin ya ,
Ben’ li olan kulun , derdi de çok olurmuþ; diye ,
Sen yine haklý çýktýn Annem ...
Her þeyde olduðu gibi ...
Bedenimdeki ’’Ben’’ çokluðundan fazla acý çektim ,
Ama þunu bil Anne’m ...
Kara Rafet’in yýkýlmadý ,
býkmadý hayatta güzelliklerin de var olabileceðine inandý,
aradý durdu ...
Yýkamadýlar Anne’m ...
Güçleri de yetmedi ...
Hayata hazýrladýðýn Oðlunu yerle bir etmeye ...
Kimsenin gücü buna denk deðil di Anne’m ...
Ardýmda desteðin, yüreðimde sevgin,
varken ...
Ne kadarda tatlý dilin var Annem,
yavrum,
oðlum derken sanki canýndan bir parça kopmuþ gibisin ...
Mavileri giydirirdin bana ,
yakýþtýrýrdýn,
senin için mavilere bürünürdüm Annem ...
Okulu kýrdýðýmda kýzsan da,
bilirdim ki iyiliðim için olduðunu ...
Kýrýlmazdým sana ,
kýzmazdým , kýyamazdým Anne’m ...
Kýzmalarýna hasret kaldýðým gülyüzlüm ...
Göznurum,
Kýymetlim,
Annem ...
Özlendin ...
Bak Anne’m .!
Bak bu gece mavileri giyindim...
Rüyalarýna konuk olup, geleceðim,
Doyasýya sana sarýlýp,
Baþýmý göðsüne yaslayýp,
Kokunla bir bebek gibi mýþýl mýþýl yanýbaþýnda uyuyacaðým ...
Ninni söylersin deðil mi Anne’m ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.