’’ Uyku düzenim yok, kalmadý artýk ... Gidiþinden bu yana bir ’’Ýyi Geceler’’ mesajýna hasret kaldý telefonum, gözlerim , ve dudaklarým ... Sabahlara dek kýrpmadým bazý geceler gözlerimi ... Ne bir ses , ne bir nefes misafir oluyor yalnýzlýðýma ... Koca bir dünya da, zerre-i miktar kadar var olabiliyorum ... Unutamýyorum ; Kayboluyorum ... Bembeyaz sayfalarda simsiyahlaþýp ...’’ Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.