Üşüdüm ...
...sonra açýlan yürek kapýndan içeriye,
ayak uçlarýma basarak usulca süzülüverdim,
yüreðinin daðýnýklýðýna anlam veremesem de,
belli ki benden evvel maðlup oluþtan demiþ,
ve kendime bir yer aramaya baþlamýþtým ...
Her yerde bir önceki sevda dan kalma anýlarýn...
Yüreðinin odalarýnda ayrýlýk hikayeleri,
ve kilitler altýnda tutulan onca mahkumlar vardý ...
Yaðmalanmýþ ve hatta tarumar edilmiþ cennetlerinin tüm kapýlarý kapalý...
Bir kapýda bana açmýþtýn ,
týpký benden öcekiler gibi ...
Ama ben yürek hamalý misali ,
içerideki arda kalanlarý sýrtlayýp,
biz’e kocaman bir yer açmak adýna,
deðersizleþtirdiðin ne varsa temize çýkarmayý istedim ...
Nereden bilebilirdim ki ;
yüreðinin daðýnýklýðýný düzeltmek adýna çýktýðým kapýnýn,
yüzüme kapanýp,
ortada býrakýlacaðýmý ...
Þimdi bu yürek iþçisi üþümüþ çocuðu,
içeriye almayacakmýsýn ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.