Elimden tuttu...
Boþta kalan elimi sýrtýna götürdüm...
Dokundum inceden...
Bir kadýnýn güvende hissetmesi için daha fazlasýna ihtiyacý yoktu.
Aniden durdu.
Yönünü yüzüme döndürdü,
sustu...
Baþýný yere gömdü,
adýmlarýný daha da bir sýklýkla atmaya baþladý,
ayak uydurdum ayaklarýna...
Bi müddet sonra elinin içinde elimin kaybolduðunu hissettim,
sýcaktý elleri üstelik ýsýtýyordu üþüyen ellerimi...
Denize yakýn bir bank’a oturduk,
iki demli çay istedik,
uzaktan geçen bir vapurun denize yansýyan ýþýltýlarýna takýlýp kaldýk...
Ýki göz,
iki çay,
iki ayný yöne bakan,
fakat neleri düþündükleri belli olmayan iki kiþiydik...
Kimbilir belki beni düþünüyor hissiyatý kapladý içimi,
içim içimi yedi,
soramadým, sustum...
Susmamalýyým dedim,
konuþmalýyým, ona olan hislerimi anlatmalýyým,
içimde kopanlardan,
içimi kemiren bu duygularýmdan bahsetmeliydim...
Bi sigara yaktým,
yüzüme baktý,
sanki;
demin birini söndürdün yeter bu kadar içtiðin,
der gibi...
Derin bir nefes çektim ciðerlerim dolana dek,
Ben diyebildim,
gerisi gelmeyen ve tek hamlede söylenen yarým yamalak sözle...
Evet sen dedi,
bir nefes daha aldým,
Bilyormusun ben seninle iken tüm dünyayý unutuyorum,
dünyam sanki senmiþsin ve yanýmdan gidersen dünyam yerle bir oluyor gibi,
hisselerim oluyor...
Olur ya,
gidersen ellerin bir baþkasýnýn ellerinde kenetlenir,
bir baþka sýcaklýklar içinde bulursun kendini,
sana ne elimi uzatabiliyorum,
ne de duymazlýktan gelebiliyorum,
içimde,
yani tam þuramda bir ülke var...
Mutluluk dilini çözemediðim,
ama sen yanýmdayken dünyanýn tüm dillerinde anlayabildiðim,
bir mutluluk...
Dinledi pür dikkat,
iri gözleri pus tutmuþtu,
ellerime daha da bir sýmsýký sarýldý,
bir sigara yaktý,
bir nefes çekti ki,
ciðerlerinin parçalanmýþ halini dumanla birlikte atacak kadar...
Ben;
diye baþladý söze...
Ömrümün geçen onca yýllarýnda hiç mutluluðu ayaklarýndan,
yakalayýp,çözülmez urgan larla baðlamadým,
baðlayamadým...
Hep uzaðýma kaçtý neyi sevsem,
neye uzansam,
ben isterdim ki hayatýmda olacak insan beni kaybetmeyi,
gideceðim korkusunu her daim yüreðinin en derininde hissetsin,
hissetsin ki kazanmak adýna elinden,
yüreðinden ne geliyorsa açýkca ortaya koysun,
beni haketsin,
haketsin ki,verdiklerini benden istesin,
ben sevmeyeyim o insaný,
o insan kendini bana sevdirsin,
sindire sindire içinde yer alayým,
alayým ki çýkmam mümkün olmasýn,
ta ki kara topraða kadar,
ezeli de ebedi de ben olayým,
benim olsun...
Yüzüme baktý,elimi býraktý,
baþýný hafifce omuzlarýma yasladý...
O an kalbimin atýþlarýný kulaklarýmdan duyabiliyordum,
rüzðar saçlarýnýn kokusunu burnumun tamda direðine estiriyordu,
derin derin içime çektim,
titreyen ellerimle saçlarýna dokundum,
yaðmurda baþlamýþtý,
toprak kokusuyla saçlarý birleþmiþ,
belki de koku duyularýmýn hissettiði,
mutluluðu tüm hücrelerimde yaþadýðým bu an dý...
Yüzünü yüzüme çevirdim,
bir çift dipsiz kuyu gibi duran gözlerine kenetlendim,
yaðmur sesi,
korna sesi,
gemi sesi,
hiç biri bozamazdý bu anýmýzý...
Tüm sesleri sessizliðe boðdum,
dilimin ucunda biriktirdim,
birazdan kentimin ýssýzlýðýna düþecek sözlerimi,
sesime ses kattým,
tek bir dilde,
tek nefeste,
’Seni Seviyorum’ diyebildim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.