Ve birkez daha kaybetmek istedim...
Canýmý,
aldýðým tüm nefesi dibine dek vermek,
takatim kalmayana dek sürünmek istedim...
Düþmüþ gibi hissettim kendimi,
kendimle saatlerce oturup aðladým,
aynalarýn karþýsýnda binlerce küfürlerim çarptý suratýmýn orta yerine,
sonra sol elimle aðzýma bir yumruk attým,
sað elimle acýyan yanýmý tuttum...
Baþýmý göðe kaldýrdým...
Yalvardým...
Odadaki komidinin üstündeki yarýsý yýrtýk resmini aldým,
kýrmýzý rujun la resminin üzerine yazdýðým afilli söze baktým...
Kýzgýnlýkla yazmýþ olduðum edebi bir hayli zorlayan cümleyi okudum.
Sonra yaktým...!
Aldýðýn mavi kaþkolu tavana astým,
ucunu boynuma...
Ýskemle altýmda.!
Bir tekmelik ti ölümle sen aramdaki mesafe...!
Gelmedin.!
Ýki sigara yaktým,
iki demli çay doldurdum ince belli bardaða...
Gelmedin.!
Yoktun.!
Ben öfke kanadým.!
Küfür kanadým.!
Aðladým.!
Siktir et boþver sen.!
Ölüm kendini kustu.
Kovdum tekrar kendimi kendimden....
Gelirsen korkma diye....
Ama yine yoktun...
Bir býçakla alnýmý çizdim...
Pijamalarýmý giydim.
Dýþarda kasým yaðmurlarý.
Ýçeride gözlerim....
Sýrýlsýklam dým...
Ve sen hala yoktun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.