29 EKİM MESAJI

atatürküm
son ver bizi bu sýnama iþine;

gerçekten de
çok uzattýn, çok beklettin kendini,
bu kez bari
þimþek çakan bakýþýnla gelsene!
cumhuriyet
meydanlarý, sýyýrýp kefenini,
canlansýnlar
sarýlarak ölümsüz nefesine.

nice yýldýr
türk topraðý özgürlüðü unuttu,
hasret kaldý
al atýnýn hýrçýn kiþnemesine;
nice yýldýr
dað baþýný gitmez bir duman tuttu,
kocatepe
neymiþ sanki, sakarya’dan kime ne?

yirmi dokuz
ekim bile artýk bayram sayýlmaz!
alçaklar hep
bürünmüþler kutsallýk kisvesine.
atatürküm,
ürküyorum baktýkça, avaz avaz
seni silmek
derdindeki kunduzlar meclisine.

ürküyorum
kokusundan iz süren tazýlarýn
utancýndan
eriyorum araplaþmýþ kentlerin
cumhuriyet
gaspýndayken zalim mollacýlarýn
söyle nasýl
huzur bulsun senin asil milletin?

atatürküm,
vatan harap, durum beterden beter;
yine sen koþ,
yine sen bak onun hal çaresine!
ortalýðý
boþ bulmuþ itlere görün yeter,
kulak verip
hapisteki yiðitlerin sesine!

onlar senin evlatlarýn,
vicdanlarý bu yurdun,
su kattýlar
iblislerin mandacýlýk aþýna;
gel, davana kol kanat ger,
atatürküm, n’olursun;
yobazlar da
tanýk olsun senin diriliþine

atatürküm,
bir an önce düþ onlarýn peþine!


Sosyal Medyada Paylaşın: