DEDEYLE TORUN SÖYLENCESİ
seferberlik baþlayalý ülkede
gündüzler aðýrdý geceler uzun
açlýk içindeydi o metruk evde
bir dede bir baba ve bir de torun
kara kargalarýn gaklayýþýnda
kalpleri yakýþý vardý bir korun
ne olduysa oldu martýn baþýnda
baþ baþa kaldýlar dedeyle torun
baba yýrtýk postallarla yürüdü
cepheye altýnda zalim soðuðun
uykularýnda hep kâbuslar gördü
savunmasýz kalan dedeyle torun
yetmiþlikti dede torun on dörtlük
acemiydi torun dedeyse yorgun
evleri küçüktü dertleri büyük
dayandýlar lakin dedeyle torun
telaþla izledi günler günleri
mahþere dönüþtü her yaný yurdun
cepheden bir mektup bir haber bari
umarak bekleþti dedeyle torun
babadan umulan selam yerine
þehadet haberi yetiþti onun
önce þaþkýn bakýp birbirlerine
sonra sarýldýlar dedeyle torun
sonrasý söylence söylenen de þu
çarçabuk düþmüþler yollara suskun
-gözlerinde korkunç bir öç duygusu-
gönüllü iki er dedeyle torun
atýlmýþlar çýlgýn gibi hücuma
azrail’i kesilmiþler korkunun
kanlarý akarken topraða kuma
gülücük saçarmýþ dedeyle torun
mermiler bombalar önünde onlar
sezmiþler hükmünü beklenen sonun
yumruklarý aðýrlaþmýþ dað kadar
dövüþürken hýnçla dedeyle torun
vuruldukça doðrulmuþlar art arda
ölmezlik si mgesi gibi bu yurdun
taþlaþarak dönüþmüþler bir anda
dev iki anýta dedeyle torun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.