yadýrgamayýn sesimin ürpertici çirkinliðini, boðukluðunu, soðukluðunu yadýrgamayýn; çünkü bilemezsiniz onu nasýl sersefil ettiðini boþalan her þarjörün, her serseri mayýnýn… nafile sesleniþlerin kýrýlgan fay hatlarýnda tükettim onun sýcaklýðýný, dokunaklýlýðýný, kadife yumuþaklýðý yitti ölü daðlar ardýnda, kör maðaralar hýrpaladý naif kývraklýðýný. daðýttým ben sesimi bilerek, sakýnmadan, bozuk para harcar gibi hesapsýzca, zalimce… kardeþliði haykýrdým savaþ meydanlarýndan, düþenlerin ardýndan aðýtlar yaktým her gece. yadýrgamayýn sesimin ürkütücü kirliliðini burukluðunu, vurukluðunu yadýrgamayýn, çünkü onunla yuymak istedim öfkeyi, kini… onunla arýtmak istedim nasýrýný vicdanlarýn. insana seslendim insanlýðýn bittiði yerde, sevgiye seslendim bataðýndan sevgisizliðin; inanarak çaðýrdým hep seraplarý çöllerde, dinlerin en adiliydi haykýrdýðým þeffaf din. ellere seslendim: daha çok el kalsýnlar diye, þefkat daðýtsýnlar diye, eksinler diye topraðý, sýksýnlar diye uzatýlan her dost eli sevgiyle, yaþama geçirsinler diye özlenen sanal çaðý. yüreklere seslendim, seslendim belleklere, göreve çaðýrdým evrenin tansýksal iyiliðini; bu yüzden siz, tüketirken kendimi bile bile, yadýrgamayýn sesimin korkutucu bitkinliðini
gam yemem bu seleniþler -bir þekilde, nasýlsa- bari bir gün bir yerde ufacýk bir yanký bulsa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.