G(ö)zyaþlarým ömrümün meyvesi dir... Ve ben G(s)özyaþý aðacý yým... Kurun gölgemin altýna çadýrýnýzý, sallayýn kurumuþ dallarýmdan, düþürün daha olgunlaþmamýþ meyvelerimden... Tadýn’ki çektiðim acýlarý, dertleri,vefasýzlýklarý, terk ediliþlerimi,ihanet lerimi anlayasýnýz... Yasaklanmýþ meyve tadýnda da olsalar, çekinmeyin toparlayýn... Sonra kýrýn dallarýmý, vurun en keskininden bir balta ile gövdeme.! Ayýrýn tam da orta yerimden.! Liðme liðme edin kýrýlan yanlarýmdan.! Atýn bir anadolu daki tandýr’a...! Alevimden korkmayýn... Kendimden gayrý sýna zararsýzdýr kor’larým... Yar ateþiyle yanmýþ, kurumuþ, budaklanmayý bekleyen bir, G(s)özyaþý aðacý yým ben... Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.